Слободан Лејић
Коб ми судбе често
кроз живот пркоси,
памтим јуче данас
ал' шта сутра носи;
будити се морам
из ружнога сна,
и пазити строго
корака до дна.
кроз живот пркоси,
памтим јуче данас
ал' шта сутра носи;
будити се морам
из ружнога сна,
и пазити строго
корака до дна.
Забораву
дати
тужне успомене,
питати будућност:
-Да л' још чека мене;
будити се морам
за времена сва,
схватити да немам
ја живота два.
тужне успомене,
питати будућност:
-Да л' још чека мене;
будити се морам
за времена сва,
схватити да немам
ја живота два.
Нема коментара:
Постави коментар